Visie op onderhandelde waardige zorg

Terug naar Visieteksten

Vanuit de opdrachtverklaring stellen de bestuurders en de medewerkers van het woon- en zorgcentrum Cassiers zich tot doel om het welzijn van de hulpvrager centraal te stellen en hen warme zorg te bieden met aandacht voor de individuele mens, zijn wensen en behoeften.

Als uitgangspunt van de goede, warme zorg wordt de de waardigheid van de kwetsbare mens centraal gesteld. Warme zorg aanbieden kan enkel wanneer dit op een waardige manier gebeurt en wanneer rekening wordt gehouden met de autonomie, competenties en kwetsbaarheden. Hierbij is de zorgrelatie zeer belangrijk, met als centraal doel de kwaliteit van leven en het subjectief welbevinden van de oudere.  

Om waardige zorg te kunnen verlenen, wordt vertrokken vanuit een holistische benadering van de mens. Een visie, waarbij naast medische ook psychologische, sociale, spirituele en existentiële factoren in kaart worden gebracht.
Kleine afwijkingen op één van die dimensies kunnen, bij het stijgen van de leeftijd, steeds grotere gevolgen hebben voor de kwaliteit van leven. Dit maakt ouderen kwetsbaarder.
Wij willen vanuit dit mensbeeld werken om beter de zorgvraag van de bewoners te begrijpen en de zorg hierop af te stemmen, zodat waardige zorg kan geboden worden.

De familie is voor ouderen veelal het belangrijkste sociale netwerk waar ze deel van uitmaken.
Wanneer ouderen hulp nodig hebben, wordt ook de hulpverlener zeer aanwezig in hun leven.
Samen met de bewoner en zijn familie willen wij partners zijn in de zorgrelatie, en die gedeelde verantwoordelijkheid opnemen.  
We dienen continu te luisteren naar de vraag van de bewoner vanuit een empathische grondhouding en ons zorgende handelen in vraag te stellen: “Wat is goede zorg voor deze bewoner”?
Dialoog, overleg en continue aftoetsing met de bewoner, zijn familie, de medewerkers en eventueel andere betrokkenen is cruciaal voor een waardige zorgverlening. Bij onderhandelde zorg gaat het om zoeken naar een afstemming van de wensen, noden en mogelijkheden van de bewoner, familie en medewerker, waarbij elke partner een evenwaardige inbreng heeft. Ethische reflectie helpt ons zoeken naar het meest menselijk haalbare, omdat het menselijk wenselijke meestal onbereikbaar is.

Ouder worden houdt, naast verlieservaringen, ook nog een aantal kansen, nieuwe perspectieven en uitdagingen in. Het is een belangrijke levensopdracht van bewoners om met verminderende mogelijkheden te leren omgaan. Wanneer het leven inkrimpt door verlieservaringen, wordt het geven van zin aan het leven des te moeilijker. Het is een opdracht voor de medewerkers om deze bewoners te begeleiden in hun zoektocht naar nieuwe zingeving.
We zien de bewoners als competent, zonder de beperkingen waarmee ze leven uit het oog te verliezen. We moeten hen zien als kwetsbaar en tegelijk rekening blijven houden met hun mogelijkheden, met daarbij de unieke levensloop van elke bewoner als uitgangspunt.
Door met al deze factoren rekening te houden kunnen we waardige zorg aanbieden.

 

ondersteund door